Fly4free.pl

Po trasie z Mumbaju poprzeczka dla Singapure Airlines była ustawiona wysoko, dlatego z mojej strony dwie gwiazdki niżej.



Lot do Szanghaju obsługiwał wysłużony B777 w układzie 3-3-3. Szanse na sen niewielkie bo obłożenie jak na wszystkich dotychczasowych lotach prawie 100%.







I przede wszystkim kulinarnie bez wyrazu. Sea food okazało się zimnym makaronem z tuńczykiem i rybą z warzywami na parze. No w sumie zgadza się. Ryby są z morza. Za całokształt mocne 4.







Przylot na PVG kilka minut przed czasem. Parkujemy obok A380 Emirates, potem bez problemu Visa on arrival na 24h i szybki (naprawdę szybki) przejazd do centrum Maglevem.













Odezwał się wczoraj do mnie forumowicz z propozycją spotkania. Dlatego Szanghaj oglądam najpierw z perspektywy czterdziestego któregoś piętra w Mariottcie @huba1huba, naprawdę dzięki :)



W drodze do hostelu (tak, zarezerwowałem) Bund i okolice. I kawałek bardziej tradycyjnych Chin.



Tymczasem regeneruje siły przed Island Hopper Day. Keep your fingers crossed ;)



































A o 23:55 dolot do Island Hoppera czyli PVG-GUM UA156



Zaczęło się ;)





Już po IH, aktualnie w Honolulu. Było bosko :D Na bieżąco będę uzupełniał relację



--------------------------



Bramka D59, lot UA156 linii United Airlines na Guam. Samolot jest gotowy do przyjęcia Państwa na pokład.
To bardzo ważna informacja. Spośród całej trasy, z mojego punktu widzenia, dla powodzenia RTW w tej formie, najważniejszy byl lot PVG-GUM bez opoznien. Gdyby tu się coś posypało to realizacja Island Hoppera nie byłaby możliwa. Pomiędzy lotem UA156 a UA155 zaledwie 2h na przesiadkę, i o ile na innych trasach byłem przygotowany na alternatywne rozwiązania, to tu nie bardzo (poza ewentualnym dwudniowym oczekiwaniem na Guam na następny lot.
Pierwszą miłą niespodzianką jest obłożenie ma poziomie 60%. Niemiłą, że obok mnie siadają dwie rosłe mieszkanki wyspy. W akcie desperacji zmieniam miejsce w rzędzie z odsypiającym powrotny lot oficerem a kubkami na napoje.
Uf, dwie godziny snu jednym ciągiem. Czuję się rześki i zregenerowany.
Lądujemy o 5:40 czasu miejscowego, 40min przed planowaną godziną. Korzystając z kilkudziesięciu dodatkowych minut przechodzę kontrolę paszportowa i wychodzę przed lotnisko. Ciepło i wietrznie. Znowu przyjemne +24. 12.03 i robi się jasno.
Czas na dzisiejszy przegląd gate'ow czyli Island Hopper Day. Chuuk, Pohnpei, Kosrae, Kwajalein i Majuro, a po zmianie linii daty Honolulu.









-----------------------



I oto jest. Wyczekiwany U155.
Startujemy z 15 minutowym opóźnieniem w kończącej się guamskiej ulewie. Kapitan informuje, że planowany czas przelotu do naszego pierwszego celu Chuuk to 1h i 29min. Dzięki temu opóźnienie będzie minimalne. Znaczne opóźnienie na tej trasie oznacza często jej zmianę i opuszczenie jakiegoś segmentu. Dlatego kontrolnie pytam stewardessy czy mogę opuścić samolot. Jasne, trzeba tylko zabrać cały bagaż i uważać na godzinę odlotu.









Wyspy różnią się od siebie, natomiast to co robi największe wrażenie to obłędne kolory atoli gdzieś pode mną. Dlatego z otwartymi ustami patrzę na to przez okno. A propos okno to na etapie rezerwacji można wybrać miejsce na całej trasie GUM-HNL, natomiast 24h przed odlotem otwiera się możliwość zmiany miejsc na każdym odcinku między wyspami. Dostaje się też wtedy 6 boardingow.



W natłoku spraw w Szanghaju wyleciało mi to z głowy więc z taką prośba zwróciłem się przy odprawie w Chinach. Moja prośba o zmianę miejsca została spełniona częściowo bo dostałem co prawda miejsce w economy plus ale wszystko na jednym bilecie. W sumie nie narzekałbym na to economy plus, gdyby nie male ale. To miejsce nie miało okna :D Dlatego wybierającym się na IH radzę nie wybierać miejsca 11A ;)



Na każdym lotnisku procedura podobna: tranzytowi pasażerowie mogą wysiąść i w oczekiwaniu na boardnig rozprostować nogi przy bramkach. W hali najczęściej jedno stanowisko z małymi przekąskami, ewentualnie miejscowym rękodziełem. Do tego bary na Kosrae i Majuro. Tranzytowi nie mogą przechodzić odprawy paszportowej ale w Mikronezji, tj. Chuuk, Pohnpei i Kosrae nie robią problemów, żeby wbić pieczątkę. Na Wyspach Marshalla niestety, pomimo pomocy i zaangażowania obsługi naziemnej moja prośba nie została spełniona.



Koniecznie przed podróżą trzeba zaopatrzyć się w jedzenie bo serwis UA na tej trasie to jakiś żart. Równie dobrze mogłoby go nie być. Kilka kawałków melona i muffin wielkości większego orzecha. Do tego kawa, herbata, soki, woda. O dziwo przysługuje też darmowe piwo. Jedno.



Po drodze na trasie PNI-KSA łapiemy opóźnienie, dlatego boję się czy nas nie przekierują z pominięciem jeden z wysp. Opóźnienia aż do Honolulu nie udało się zmniejszyć, ale na szczęście nie miało to wpływu na zaplanowaną trasę. Dziwne natomiast jest to, że flightadar pokazuje przekierowanie KSA-KWA do MAJ a KWA-MAJ do HNL :D Lądowaliśmy na wszystkich wyspach, tyle tylko, że tranzytowi pasażerowie nie mogli opuszczać samolotu na Kwajalein (amerykańskie instalacje wojskowe). Długo przed podejściem do lądowania załoga ogłasza też komunikat o całkowitym zakazie robienia zdjęć. Na ziemi i w powietrzu.



Podróż mija zadziwiająco szybko. Na pewno nie jest monotonna ale zdecydowanie dla koneserów niż nierozważnie wybierających podczas rezerwacji UA155 na całej trasie. Zmęczenie w normie, bez śladów kryzysu na horyzoncie. Kręgosłup też cały :)



Wszystko kończy się w Honolulu o 2:42. Pytanie od urzędnika o pobyt w Iranie w 2013 i Welcome to USA. Ponownie 12.03.